ඔබත්, ඔබේ දරුවාට තේ හැන්දෙන් බේත් පොවන අම්මෙක්ද?
මොන තරම් විශේෂඥ වෛද්යවරුන් වෙත ගියත් පුංචි දරුවන්ගේ රෝග වලට සහනයක් ලැබෙන්නේ නැහැ කියන මැසිවිල්ලෙන් ඇතැම් මව්පියන් පසු වෙනවා. දරුවන් වෙනුවෙන් ප්රතිකාර කිරිමේදි
මොන තරම් විශේෂඥ වෛද්යවරුන් වෙත ගියත් පුංචි දරුවන්ගේ රෝග වලට සහනයක් ලැබෙන්නේ නැහැ කියන මැසිවිල්ලෙන් ඇතැම් මව්පියන් පසු වෙනවා. දරුවන් වෙනුවෙන් ප්රතිකාර කිරිමේදි
1. පුංචි දෙයින් සතුටු වෙන්න පුංචි දේ ලස්සනයි… ඔබ මේ කියමන අසා ඇති. ඒ වගේම ජීවිතයේ පුංචි දෙයින් සතුටු වෙන්න. ඉෂ්ට කර ගත
මව්වරුන්ගේ සෙනෙහස බොහොම අපුර්වයක්. ලෝකයේ පැවැත්ම රැඳී තිබෙන්නේ අම්මාගේ ආදරය නිසා බව කියන්න අමුතුවෙන් ටීකාවන් අවශ්ය නැහැ. එදා මෙදා තුර තිබෙන මෙම සහ
දරුවන් කියන්නෙත් අපි වගේම මස්, ලේ, ඇට වලින් සැදුන පිරිසක්. ඒ නිසා අපිට වගේම දරුවන්ටත් කේන්ති යෑම සාධාරනයි. බොහෝ අවස්ථාවලදී ඔවුන්ට තමන්ගේ අවශ්යතාවය
ආහාර විෂ වීම් අපට නිරන්තර අසන්නට ලැබෙන සුලබ තත්වයක්. අන්නාසි වැනි පලතුරු, ඉස්සෝ, දැල්ලෝ වැනි මාංස ආහාර වර් ඇතැමුන්ට විෂ වන අවස්ථා ඕනෑ
එදිනෙදා ජීවිතයේදී අපි සාමාන්යයෙන් ඇවිදිනවා. ඒ වගේම ව්යායාම විදිහටත් ඇවිදීම සිදු වෙනවා. ඇවිදීම එදිනෙදා කටයුතුවලදී සිදු වන සාමාන්ය ක්රියාවක් වුනත් එය ඔබට ව්යායාමයක්
සමාජයේ ජීවත් වෙන අපට කවදාවත්ම හුදෙකලාව ජීවත් වෙන්න බැහැ. වචනයට සමහර අය මට කවුරුත් ඕනේ නැහැ කිව්වත් මිනිසුන් විදිහට අපි සමාජශීලි කොට්ඨාශයක්. ඒ
දරුවන් කියන්නේ ජීවිත කාලය පුරාම අත්හැරිය නොහැකි බැඳීමක් විතරක් නෙවෙයි. එයඅත් හැරිය නොහැකි වගකීමක්ද වෙනවා. දරුවන්ට සැප දෙනවා කියන්නේ කන්න…අඳින්න ලබා දීම පමණක්
ඉහළ යන ජීවන වියදම නිසා දැන් හැම දෙනෙකුටම ජීවිතය බරයි. එය සාමාන්ය ආදායම උපයන පුද්ගලයාගේ පටන් මහා පරිමාණ ව්යාපාරිකයා දක්වාම වෙනසක් නැහැ. නමුත්
ජ්යෙෂ්ඨ පුරවැසියන් එහෙම නැත්නම් අපේ සමාජයේ අප සමග ජීවත් වෙන වියපත් පුද්ගලයන් ඒ කියන්නේ අත්තම්මලා සීයලා අපිට වගේම අපේ දරුවන්ටත් වටිනා සම්පතක් වුවත්