විවාහය යනු අත්දැකීම්, වගකීම් සහ ප්රීතිමත් අවස්ථා එකිනෙකා සමඟ බෙදා ගන්නා ගමනකි. මෙම ගමනේ පදනම වන්නේ නිවසයි. ස්වාමිපුරුෂයා සහ භාර්යාව අතර සබඳතාවයේ ශක්තිය තීරණය කිරීමේදී, නිවසේ භෞතික හා චිත්තවේගීය පරිසරය අතිශයින් වැදගත් කාර්යභාරයක් ඉටු කරයි. නිවස යනු හුදෙක් ගඩොල් සහ බදාමවලින් තැනූ ව්යුහයක් නොව, එය ඔවුන්ගේ අන්යෝන්ය අවබෝධය, ගෞරවය සහ ආදරය පෝෂණය කරන සුවිශේෂී තෝතැන්නක් විය යුතුය.
සබඳතාවක පදනම වන්නේ විශ්වාසය සහ චිත්තවේගීය ආරක්ෂාවයි. නිවසක් යනු ලෝකයේ වෙනත් කිසිම තැනකදී නොලැබෙන පිළිගැනීමක් සහ ආරක්ෂාවක් දැනෙන ස්ථානය විය යුතුය. නිවසේ පරිසරය සැකසිය යුත්තේ දෙදෙනාටම බියකින් තොරව, විනිශ්චය වේ යැයි නොසිතා තම හැඟීම්, සිතුවිලි සහ දවසේ සිදුවීම් ප්රකාශ කිරීමට හැකි වන අයුරිනි. සෑම විටම අනුමත කිරීමට හෝ නිවැරදි කිරීමට උත්සාහ නොකර, සක්රීයව සවන් දීම පුරුද්දක් විය යුතුය. මෙය, ගැටළු විසඳීමට මෙන්ම, සතුට බෙදා ගැනීමට ද පදනම දමයි.
නිවස තුළදී සැමියා සහ බිරිඳ එකිනෙකාට ගෞරවයෙන් යුතුව සැලකිය යුතුය. පිටස්තර පුද්ගලයන් සමඟ කතා කරන ආකාරයට වඩා හොඳින්, ආචාරශීලීව සහ මෘදු වචන භාවිතයෙන් කතා කිරීම වැදගත්ය. ගැටුම් ඇති වූ විට පවා, පහර දීම්වලින් වැළකී, ගැටලුවට පමණක් අවධානය යොමු කිරීම මෙම චිත්තවේගීය පරිසරයේ තීරණාත්මක අංගයකි.
සහකරු/සහකාරිය දවස පුරා කරන කුඩා හෝ විශාල දේවල් වෙනුවෙන් අගය කිරීම සහ ස්තූති කිරීම නිතිපතා සිදු විය යුතුය. එවැනි දේ නිවසේ වාතාවරණය ධනාත්මකව වෙනස් කරයි. අගය කරන බව දැනෙන විට, දෙදෙනාම සබඳතාව පවත්වා ගැනීමට සහ දියුණු කිරීමට වැඩි උත්සාහයක් ගනී.
භෞතික හා සෞන්දර්යාත්මක පරිසරය ගත් කළ නිවසේ පිරිසිදුකම, වර්ණ සහ සැකැස්ම ද යහපත් සබඳතාවකට වක්රව බලපායි. අවුල් සහගත, අපිරිසිදු හෝ අඳුරු පරිසරයක් අනවශ්ය ආතතියක් සහ කෝපයක් ඇති කළ හැකිය.
නිවස පිරිසිදුව සහ සංවිධානාත්මකව තබා ගැනීමෙන් මානසික ආතතිය අඩු වේ. නිවසේ අවුලක් තිබෙන විට, එය බොහෝ විට විවාහ සහකරුවන් අතර ඇති වන අනවශ්ය වාද විවාදවලට හේතු වේ. ගෘහ කටයුතු දෙදෙනා අතර සාධාරණව බෙදී යාම මගින් එක් පාර්ශවයකට පමණක් බර පැටවීම වැළකී යන අතර, එය සාමකාමී පරිසරයක් ඇති කිරීමට උපකාරී වේ.
නිවසේ පොදු ස්ථාන ලෙස විසිත්ත කාමරය, මුළුතැන් ගෙය ප්රසන්න සහ සුවපහසු විය යුතු අතර, විවේකය සඳහා වෙන් වූ නිදන කාමරය සන්සුන් සහ සාමකාමී පරිසරයක් විය යුතුය. නිදන කාමරයේ වර්ණ, ආලෝකය සහ සැකැස්ම මනස සන්සුන් කරන අයුරින් සකස් කළ යුතුය.
නිවසේ සැරසිලි තෝරා ගැනීමේදී දෙදෙනාගේම කැමැත්ත සහ රසය නියෝජනය වන අයුරින් තෝරා ගත යුතුය. එක් අයෙකුගේ පමණක් අදහස් මත අලංකරණය කිරීම, අනෙක් පාර්ශවයට නිවස තමන්ගේම නොවන හැඟීමක් ඇති කළ හැකිය. එකට එක්ව නිවස අලංකරණය කිරීමම, සබඳතාව ශක්තිමත් කරන ක්රියාකාරකමකි.
නිවස තුළ පරිසරය යහපත් වීමට නම් කාලය වෙන් කිරීම සහ පොදු ක්රියාකාරකම් සඳහා අවකාශය සකස් විය යුතුය. විවාහක යුවළක් දිනපතා අවම වශයෙන් එක් වේලක්වත් එකට ආහාර ගැනීම පුරුද්දක් කර ගත යුතුය. මේසයේදී දුරකථන සහ රූපවාහිනියෙන් තොරව, එකිනෙකාගේ දවස පිළිබඳව කතා කිරීමට කාලය වෙන් කිරීම, ඔවුන්ගේ සබඳතාවයේ සමීපත්වය වැඩි කරයි. එබැවින්, ආහාර ගන්නා ස්ථානය සාමකාමී හා සුවපහසු විය යුතුය.
දරුවන් සිටී නම්, ඔවුන් නින්දට ගිය පසු හෝ දවසේ කාර්යබහුලත්වය අවසන් වූ පසු සැමියාට සහ බිරිඳට පමණක් වෙන් වූ නිශ්චිත කාලයක් සඳහා නිවසේ ඉඩකඩක් සකස් කළ යුතුය. මෙම කාලය රූපවාහිනිය නැරඹීමට වඩා, කතා කිරීමට, සැලසුම් කිරීමට හෝ ආදරය ප්රකාශ කිරීමට යොදා ගැනීම වැදගත්ය. එය එසේ වුවද එකට කාලය ගත කිරීම වැදගත් වුවත්, දෙදෙනාටම තමන්ගේම පෞද්ගලික අවකාශය සහ තනි කාලය අවශ්ය වේ. නිවසේ පරිසරය සකස් කළ යුත්තේ, එක් අයෙකුට පොතක් කියවීමට හෝ තනිවම විවේක ගැනීමට අවශ්ය වූ විට, එයට බාධාවක් නොවන පරිදිය. මෙම තනි කාලයට ගරු කිරීමද සබඳතාවයේ පවතින විශ්වාසය තහවුරු කරයි.
විවාහ සබඳතාවක ගැටුම් ඇතිවීම සාමාන්ය දෙයකි. යහපත් පරිසරයක් ඇති නිවසක් තුළ, ගැටුම් විසඳීමට නිවැරදි ක්රමවේදයක් තිබිය යුතුය. ගැටුම් පැන නගින විට, හඬ අවදි නොකිරීමට, අපහාස නොකිරීමට සහ අතීත වැරදි නැවත ගෙන නොඒමට නිවස තුළ සාමකාමී නීති මාලාවක් ස්ථාපිත කර ගත යුතුය. කෝපය පාලනය කර ගත නොහැකි නම්, සුළු වේලාවකට එම අවකාශයෙන් ඉවත් වී සන්සුන් වූ පසු නැවත කතා කිරීමේ අවසරය තිබිය යුතුය. නිවසේ පරිසරය සකස් කළ යුත්තේ, වැරැද්දක් සිදු වූ විට විවෘතව සමාව අයැදීමට සහ කලින් සිදුවූ වැරදි අල්ලාගෙන නොසිට සමාව දීමට දෙදෙනාම පෙළඹෙන අයුරිනි. සමාව දීමේ හැකියාව යනු විවාහ සබඳතාවක චිත්තවේගීය නිරෝගීතාවයයි.
ස්වාමිපුරුෂයා සහ භාර්යාව අතර යහපත් සබඳතාවක් ගොඩනැඟීමට නිවසේ පරිසරය යනු හුදෙක් බාහිර සැකැස්මකට වඩා වැඩි දෙයකි. එය චිත්තවේගීය උණුසුම, ගෞරවය, අවබෝධය සහ විශ්වාසය මත පදනම් වූ වාතාවරණයකි. නිවස තුළ ඇතිවන අන්යෝන්ය සුහදතාවය, ආතතියෙන් තොර බව සහ ප්රීතිමත් හැඟීම සබඳතාව අඛණ්ඩව පෝෂණය කරන අතර, එය පවුලේ අනෙකුත් සාමාජිකයන්ට ද ආදර්ශයක් වනු ඇත.
Leave feedback about this