දිශාන්ති වෙදගේ

අම්මා සුන්දර හදවතක් හිමි කාරුණික කාන්තාවකි. ඇය ජීවත් වූයේ සැහැල්ලුවෙන්ය. ජීවිතයේ ලොකු ලොකු හීන ඈ සතු නොවූවාය. විමංසා මෙලොව එළිය දකින්නට පෙර අම්මා

ජීවිතය යනු අභියෝගයක්ය. විවාහයෙන් පසු ගෙවී ගිය කාලය ඉතා නීරස කාලයක් විය. නිවසේ අඩදබරයක් නොතිබුණු දින අතොලොස්සකි. සුහදව ඇරඹු කතාවක් වුවද අවසන් වූයේ

රාත්‍රී ඝණ අන්ධකාරයෙන් පරිසර වෙලී ඇත. තරු ඉහිරුණු කලු අහස අපූරූය. රැහැයියන්ගේ නැවතීමකින් තොර හඬ පරිසරයේ පාලු නිහඬ බව නැති කළ අතර හමා

හිලෝ හාමී අත්තම්මා ගමේ හිටිය වයසකම උන්දෑ. අවුරුදු අනූවකට කිට්ටු වුණත් උන්දෑ තමන්ගෙ වැඩ පොළ කරගත්තෙ තනියම. දරුවො දෙන්නම හිටියේ පිටරට. අවුරුද්දකට සැරයක්